Pragnąc jak najlepiej przygotować się do realizacji projektu „CGen korekcja” zapoznaliśmy się z zaawansowaniem prac z tego zakresu prowadzonych w innych krajach. Wiedza o tym, jakie informacje są rejestrowane i które z czynników okazały się być na tyle istotne, aby włączono je do analiz stanowi wskazówkę, którą warto wykorzystać podczas opracowywania aplikacji. Wśród efektów uwzględnianych w modelach znalazły się czynniki związane ze środowiskiem takie jak: stado w którym przeprowadzono korekcję, data (zwłaszcza miesiąc kalendarzowy) przeprowadzenia korekcji, korektor który wykonał korekcję i dokonał rozpoznania schorzenia, a także efekty związane ze zwierzęciem: numer i faza laktacji w jakiej przeprowadzono korekcję oraz wiek i miesiąc wycielenia krowy poddanej korekcji. Przeprowadzone rozpoznanie obejmowało także informacje o tym, jakie schorzenia zostały zaklasyfikowane do przeprowadzenia analiz genetycznych. Oszacowania prowadzi się dla ośmiu schorzeń. Połowa z nich to schorzenia o podłożu infekcyjnym (dermatitis digitalis, dermatitis interdigitalis, erozja rogu opuszek, ropowica międzypalcowa), a połowa to schorzenia nieinfekcyjne (choroba linii białej, wrzód podeszwy, krwiak podeszwy i przerost skóry szpary międzypalcowej). W przypadku każdego ze schorzeń stosowana jest klasyfikacja opisująca zaawansowanie stanu stwierdzonego dla danej racicy. Jednak kluczowe znaczenie ma postawienie prawidłowej diagnozy przez korektora i wskazanie właściwego schorzenia podczas zgłaszania wyniku korekcji. Dodatkowe wyzwanie stanowi wymóg dotyczący tego, aby w ramach systemu zarejestrowano korekcję dla co najmniej 70% krów utrzymywanych w stadzie. To warunkuje użyteczność danych do szacowania parametrów genetycznych. Jak wynika z pozyskanych informacji, opracowanie metody oceny wartości hodowlanej dla zdrowotności racic wiąże się z koniecznością uwzględnienia wielu elementów związanych zarówno z zakresem gromadzonych danych, jak i zapewnieniem odpowiedniej ich jakości.